ข้อกำหนดเบื้องต้นในการศึกษาระบบโฮสต์ปรสิตที่สืบสายเลือดในสถานการณ์ที่ไม่ใช่แบบจำลองคือการระบุชนิดของปรสิตที่เหมาะสม การจัดลำดับดีเอ็นเอด้วยต้นทุนที่ต่ำช่วยให้เกิดโครงการสารานุกรม เช่น บาร์โค้ดของทุกชีวิต ( Blaxter, 2016 ; Hebert et al., 2016 ) ในทำนองเดียวกัน การระบุสปีชีส์โดยใช้แมสสเปกโตรเมทรีก็มาถึงยุคสำหรับการระบุเชื้อโรคเช่นกัน  พยาธิตัวตืด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการวินิจฉัยทางการแพทย์ ( Greco and Cristea, 2017 ) Murugayan และ Roesler ทบทวนความก้าวหน้าล่าสุดในแนวทางนี้เพื่อระบุศัตรูพืช ปรสิต และพาหะ ( Murugayan และ Roesler). ในการมีส่วนร่วมของพวกเขา Bredtmann และเพื่อนร่วมงานเปรียบเทียบบาร์โค้ดกับวิธีการที่ใช้ MS และหารือเกี่ยวกับการผสมผสานของพวกเขาเพื่อแก้ปัญหาความแตกต่างของสายพันธุ์ของไส้เดือนฝอย cyathostomine ที่ค้างอยู่ในม้า (Bredtmann et al . ) ไฮทลิงเกอร์และคณะ รายงานเกี่ยวกับการใช้การหาลำดับหลายแอมพลิคอนเพื่อประเมินปริมาณของปรสิตในทางเดินอาหารที่แตกต่างกันในไฮยีน่าด่าง ( Crocuta crocuta ) ( Heitlinger et al. ) เมื่อรวมกับข้อมูลระยะยาวเกี่ยวกับสัตว์สังคมเหล่านี้ ผลลัพธ์ของพวกเขาบ่งชี้ว่ายูคาริโอตมีความหลากหลายมากขึ้น ซึ่งรวมถึงพยาธิที่สันนิษฐานว่าอยู่ในลำไส้ของสัตว์ชั้นสูง