ประชาคมระหว่างประเทศไม่เคยประสบความสำเร็จในการพัฒนาคำจำกัดความที่ครอบคลุมของการก่อการร้ายที่เป็นที่ยอมรับ ในช่วงทศวรรษที่ 1970 และ 1980 องค์การสหประชาชาติพยายามที่จะให้คำจำกัดความของคำว่า ดิ้นรน เนื่องจากความแตกต่างของความคิดเห็นระหว่างสมาชิกต่างๆ เกี่ยวกับการใช้ความรุนแรงในบริบทของความขัดแย้งเกี่ยวกับการปลดปล่อยแห่งชาติและการตัดสินใจด้วยตนเอง ความแตกต่างเหล่านี้ทำให้สหประชาชาติไม่สามารถสรุปอนุสัญญาฉบับสมบูรณ์ว่าด้วย การก่อการร้าย ระหว่างประเทศที่รวมคำจำกัดความของกฎหมายอาญาเกี่ยวกับการก่อการร้ายไว้เป็นฉบับเดียว ครอบคลุมทั้งหมด มีผลผูกพันตามกฎหมาย ประชาคมระหว่างประเทศได้รับรองอนุสัญญาเฉพาะส่วน หลายชุด ที่กำหนดและทำให้กิจกรรมการก่อการร้ายประเภทต่างๆ เป็นอาชญากร ตั้งแต่ปี 1994 สมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติได้ประณามการกระทำของผู้ก่อการร้ายหลายครั้งโดยใช้คำอธิบายทางการเมืองของการก่อการร้ายดังต่อไป