เริ่มตั้งแต่อายุหนึ่งเดือน นักวิจัยที่เป็นมนุษย์จะพยายามให้อาหารและลูบสุนัขจิ้งจอก ไม่ว่าจะอยู่ตัวเดียวหรือเล่นกับสุนัขจิ้งจอกตัวอื่นๆ การตอบสนองของสัตว์มีตั้งแต่พฤติกรรมก้าวร้าว (เช่น การกัด) ไปจนถึงความเฉยเมย ไปจนถึงการแสวงหาปฏิสัมพันธ์กับคนมากกว่า เลี้ยงสุนัข ตัวอื่นๆ จากนั้นสุนัขจิ้งจอกที่เชื่องที่สุดจะถูกคัดเลือกเพื่อการผสมพันธุ์ในรุ่นต่อไป แม้ว่ายีนใหม่จะถูกจัดหาผ่านการผสมพันธุ์อย่างต่อเนื่อง Belyaev และเพื่อนร่วมงานของเขาสร้างประชากรสุนัขจิ้งจอกที่มีอารมณ์และพฤติกรรมแตกต่างจากลูกพี่ลูกน้องในป่า สุนัขจิ้งจอกมีการเปลี่ยนแปลงทางร่างกายเช่นกัน โดยการเปลี่ยนแปลงของสีขนปรากฏขึ้นตั้งแต่ยุคที่แปดโดยทั่วไปแล้วการสูญเสียเม็ดสีทำให้เกิดเป็นหย่อมสีขาว สุนัขจิ้งจอกยังพัฒนาหูฟลอปปี้และหางที่โค้งงอ สะท้อนถึงลักษณะที่พบเห็นในสุนัขและสายพันธุ์อื่นๆ ที่เลี้ยงในบ้านดังนั้นหนึ่งในสมมติฐานของ Belyaev จึงเป็นที่พอใจ