เสียงเรียกของนกชนิดนี้เป็นเสียงร้องโหยหวนที่โดดเด่นร้อง โดยตัวผู้เพื่อดึงดูดตัวเมีย และ ในตอนแรกอาจเข้าใจผิดว่าเป็นเสียงนกฮูก (ในระยะใกล้ อาจได้ยินเสียงเสียดสีหรือเสียงสั่นในลำคอก่อนคูตัวแรก) เสียงอื่นๆ ได้แก่ เสียงเรียกซ้อน ( cooOOoo ) โดยตัวผู้ที่จับคู่เพื่อดึงดูดคู่ตัวเมียมายังรัง การทักทาย (เสียงออร์ก ) โดยตัวผู้เมื่อกลับมาสมทบกับเพื่อนใหม่ และเสียงเรียกปลุก (สั้นๆรู-อู ) โดยตัวผู้หรือตัวเมียเมื่อถูกคุกคาม ขณะบิน ปีกส่งเสียงหวีดหวิวที่ยากจะได้ยิน เสียงนกหวีดของปีกจะดังกว่ามากและสังเกตได้ชัดเจนกว่าเมื่อบินขึ้นและลงจอด นกพิราบไว้ทุกข์มีช่วงกว้างเกือบ 11,000,000 กม. 2 (4,200,000 ตร. ไมล์) สปีชีส์นี้อาศัยอยู่ทั่วGreater Antillesส่วนใหญ่ของเม็กซิโกทวีปอเมริกาทางตอนใต้ของแคนาดาและหมู่เกาะเบอร์มิวดาในมหาสมุทร แอตแลนติก ทุ่งหญ้าส่วนใหญ่ของแคนาดาเห็นนกเหล่านี้ในฤดูร้อนเท่านั้น และทางตอนใต้ของอเมริกากลางเห็นนกเหล่านี้ในฤดูหนาวเท่านั้น สปีชีส์นี้เป็นสัตว์เร่ร่อนทางตอนเหนือของแคนาดา อลาสกาและอเมริกาใต้ มันถูกพบว่าเป็นอุบัติเหตุอย่างน้อยเจ็ดครั้งในปาลีอาร์กติกตะวันตกที่มีบันทึกจากเกาะอังกฤษ (5), อะซอเรส (1) และไอซ์แลนด์ (1) ในปี 1963 นกพิราบไว้ทุกข์ได้รับการแนะนำให้รู้จักกับฮาวายและในปี 1998 ยังมีประชากรจำนวนน้อยในNorth Kona นกเขาใหญ่ ยังปรากฏบนเกาะโซคอร์โรนอกชายฝั่งตะวันตกของเม็กซิโกในปี พ.ศ. 2531 สิบหกปีหลังจากนกเขาโซคอร์โรถูกกำจัดออกจากเกาะนั้น