การทำหมันชายดำเนินการในลักษณะที่เรียกว่าการทำหมัน ในแต่ละขั้นตอนนี้vas deferensซึ่งสเปิร์มถูกส่งผ่านจะถูกตัดผ่านแผลเล็ก ๆ ในถุงอัณฑะ วิธีนี้ได้รับความนิยมในฐานะรูปแบบหนึ่งของการคุมกำเนิดที่เริ่มขึ้นในปี 1950 ปัจจุบันเป็นขั้นตอนทั่วไปในหลายประเทศสำหรับการทำหมันถาวร เมื่อเทียบกับการผูกท่อนำไข่ในสตรี การทำหมันมีความเสี่ยงน้อยกว่าต่อผู้เข้ารับการทดลอง และง่ายกว่าและไม่แพง อย่างไรก็ตาม เนื่องจากต้องมีการเปิดแผลและเย็บแผล จึงมีความรุกล้ำมากกว่าขั้นตอน Essure สำหรับผู้หญิง เนื่องจากบุคคลที่ทำหมันแล้วอาจต้องการการเจริญพันธุ์กลับคืนมา ข้อเสียเปรียบที่สำคัญของ การทำหมัน ในฐานะวิธีคุมกำเนิดคือไม่สามารถย้อนกลับได้ มีการปิดท่อนำไข่บางส่วนโดยใช้เทคนิคการผ่าตัดเล็ก แต่ขั้นตอนนี้ยากและมีราคาแพง ประสบความสำเร็จเพียงเล็กน้อยในการฟื้นฟูภาวะเจริญพันธุ์ของผู้หญิง เนื่องจากความเสียหายอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับการทำหมันเดิมอาจทำให้ไม่สามารถตั้งครรภ์ ได้สำเร็จ การผ่าตัดการกลับรายการของการทำหมันค่อนข้างจะประสบความสำเร็จมากกว่า โดยประสบความสำเร็จประมาณร้อยละ 80 ของเวลาทั้งหมด แต่อัตราการปฏิสนธิหลังการกลับรายการดังกล่าวยังคงต่ำอยู่