ในช่วงต้นสหัสวรรษแรกก่อนคริสต์ศักราช ทั้งศาสนาเต๋าของจีนและศาสนาฮินดูให้ความสำคัญกับ หลักการสำคัญ ที่ไหลผ่านร่างกาย ซึ่งเป็นพลังงานชนิดหนึ่งหรือลมหายใจภายใน และถือว่าการหายใจเป็นหนึ่งในอาการแสดงของมัน ชาวจีนเรียกพลังงานนี้ว่าชี่และชาวฮินดูเรียกว่าปราณา การหายใจ (หนึ่งในแนวคิดหลักของโยคะ) คำแนะนำเกี่ยวกับวิธีปรับการหายใจและส่งผลต่อสุขภาพและจิตใจปรากฏขึ้นเมื่อหลายศตวรรษก่อนเช่นกัน โยคะ ปราณายามะ (การกลั้นลมหายใจ) เป็นหลักคำสอนแรกที่สร้างทฤษฎีเกี่ยวกับการควบคุมการหายใจ โดยถือว่าการควบคุมการหายใจเป็นวิธีการเพิ่มอายุยืน